‘Dat is het meest mooie wat je kunt hebben, dat iedereen er gelukkig mee is’
Frans Luke
Waarom hebben we eigenlijk geen RepairCafé in buurthuis EveNaarHuis in de Indische Buurt, vroeg Frans Luke zich een paar jaar geleden af. Niet lang daarna startte hij er daar eentje. Binnen de kortste keren werd dat ook bekend bij het Wijkteam van de Regenboogbuurt. Frans werd gevraagd om ook daar een RepairCafé op te zetten. Nu is hij alweer enige jaren organisator samen met een fantastisch team. Een keer in de maand zitten ze in het wijkkantoor. Frans heeft het helemaal zelf opgezet en regelt alles. Van de inkoop van onderdelen, koffie en thee tot aan de opening en sluiting. Maar hij repareert ook nog. ‘Wij noemen dat hier trouwens repairman. Dat klinkt toch net even wat hipper dan reparateur.’
De bedoeling is apparaten zo lang mogelijk te gebruiken en de afvalberg zo klein mogelijk houden. Frans: ‘Het zijn mensen, van jong tot oud, die het net als ik zonde vinden om spullen zomaar weg te gooien. Een batterijtje erin, een draadje hier en dingetje zo en wij zorgen dat het weer functioneert. Neem nou een schroefboormachine waarvan de accu het niet meer doet. De truc is dan uitvinden wat voor batterijtjes erin moeten en die vervangen. Dat is wel specialistenwerk hoor, maar goed te doen. De meeste mensen komen overigens met speelgoed, koffieapparaten, mixers en airfryers. Van die kleine huishoudelijke apparaten zeg maar. Die zijn vaak erg lastig open te krijgen en hebben veel verschillende schroefjes. Niet iedereen heeft die in huis.’
‘We doen het samen’
Alle reparaties zijn gratis, maar een vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld. ‘Daarmee kopen we nieuw gereedschap en koffie.’ Maar wie denkt dat hij een kapot apparaat kan brengen en dan achterover kan leunen, heeft het mis. ‘Het is wel de bedoeling dat mensen blijven zitten om te kijken hoe het moet. We doen het samen. Als iemand met een schemerlamp komt waarvan de stekker kapot is, of een lekke band leer ik ze hoe ze het zelf kunnen repareren. Dan kunnen ze het thuis ook.’ De reacties van de mensen zijn volgens Frans altijd goed. ‘Als het gelukt is dan is er vooral blijdschap en is de verbazing groot. Ook wij zijn dan blij dat we iets positiefs hebben gedaan.
Buizenradio uit 1955
Af en toe gaan ze wel heel ver in repareren, zegt Frans lachend. ‘Dat zit in de aard van het beestje hè? Ik vind het leuk om zo lang mogelijk dingen aan de praat te houden. Op de vraag op welke reparatie hij het meest trots is, moet hij even nadenken. ‘Nou, dat is dan toch wel de kapotte buizenradio uit 1955. Een jonge meid had die van haar opa gekregen. Ik heb gezorgd dat alles weer werkte. De klankkleur is zo mooi van zo’n radio en ze was er dolblij mee. Het geeft een superkick als hij weer helemaal aan de praat is. Dat is het meest mooie wat je kunt hebben, dat iedereen er gelukkig mee is.’
Meer informatie op Repaircafe-almere
