Vleermuizen in de polder - René Spaargaren

“Ik had een gek idee. Meer niet. Ik had nooit verwacht dat deze vleermuiskast zoveel enthousiasme zou opleveren. Er staan nu 23 door mij ontworpen kasten in Flevoland. Dat is toch bizar?” Het verhaal van Growing Green Spelddrager René Spaargaren.

Het begon allemaal met mijn woning in Noorderplassen West. Mijn huis was door de architect niet gevoegd. Daardoor hadden we last van vocht in huis en veel plantjes en ongedierte dat tussen de kieren van de stenen ging zitten. Nadat we het zelf hebben laten voegen, kreeg ik de vraag of we wel aan de vleermuizen hadden gedacht. Die kunnen in de stootvoegen wonen. Daar had ik natuurlijk niet stil bij gestaan.

Toen ben ik gaan zitten en heb ik een vleermuiskast geschetst. Een kast die bovenop een paal kan staan. Aan alle vier de zijdes van de kast zitten drie kamers waartussen vleermuizen binnendoor van kamer naar kamer kunnen verhuizen als het te vochtig, te droog, te warm of te koud is. Omdat ik die niet op mijn eigen dak mocht zetten vanwege allemaal gemeentelijke regels, kwam ik terecht bij Landschapsbeheer Flevoland.

Geduld

Jeroen Reinhold is daar de vleermuiskenner en hij vond het meteen geweldig. ‘Dit hadden we tien jaar geleden moeten bedenken.’ De kasten zijn meteen in het veld gezet. Er was me al verteld dat we veel geduld moesten hebben, vleermuizen verhuizen niet zo snel. Maar binnen een half jaar was de eerste kast bewoond. Ondertussen zijn we twee jaar verder en staan er 23 kasten op grond van natuurorganisaties in Flevoland. Dit doen we met heel veel vrijwilligers, die super werk doen. Overigens heeft een specht in de eerste kast bij de Kemphaan vier grote gaten gehakt. Die moeten we dus snel weer dichtmaken.

Vleermuis vastpakken

Ik krijg steeds vaker verzoeken binnen van inwoners van Almere die ook zo’n kast willen hebben. Maar dat gaat dus niet zomaar. Dat kost per kast meer dan 250 euro voor een vergunning van de gemeente en dat kan het project niet betalen. Ik hoop dus dat de gemeente dit beleid kan aanpassen, maar dat is op dit moment nog niet het geval.

Voor ik deze kast bouwde, had ik niets met vleermuizen. Ondertussen word ik zelfs door geïnteresseerden uit binnen- en buitenland gevraagd om mee te denken en wordt de lijst van mijn nieuwsbrief steeds langer. Laatst moest ik in Poort een vleermuis pakken die klem zat. Had ik voor het eerst zo’n beestje vast. Dat weegt dus niets! Maar een kenner ben ik nog steeds niet hoor, ik weet nog steeds niet als ik een geluid hoor wat voor soort vleermuisje het is.”