Kerkuilenwerkgroep - Peter de Weijer

Eigenlijk is Flevoland te saai voor de kerkuil. Voor de uil die in Nederland extra aandacht krijgt om uitsterven te voorkomen, is onze polder te eenzijdig. Er loopt hier minder voedsel rond en er zijn minder plekken om te schuilen. Toch is het aantal kerkuilen in deze provincie licht stijgende. Dat merken de leden van Kerkuilenwerkgroep Flevoland.

Peter de Weijer is een van de vrijwilligers van deze werkgroep, die zich inzet voor de kerkuil in het gebied onder de lijn Lelystad-Zeewolde. ‘Wij plaatsen nestkasten in heel de regio waar de uilen veilig kunnen slapen. In de maanden juni tot en met oktober controleren we deze kasten en ringen we de pasgeboren of nog niet geringde kerkuilen. Zo houden we een goed oog op de populatie van deze diersoort in onze regio.’

Bijna verdwenen

Dat is nodig, want nog niet zo lang geleden was de kerkuil in Nederland bijna verdwenen. Eind jaren zeventig waren er in heel Nederland naar schatting slechts 100 broedparen. Dankzij extra aandacht van onder meer het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is dat aantal nog steeds stijgende. Ook in Flevoland. Peter: ‘We hebben 300 nestkasten met in totaal zo’n 68 broedparen.Veel nestkasten worden ook gebruikt door torenvalken, holenduiven en kauwen, ook die ringen we. We hebben een niet al te zware winter gehad, dus we verwachten dit jaar geen grote terugloop. Extra bescherming is daar een oorzaak van. Plus het feit dat er direct naast akkerbouw meer ruimte is voor geplante kruidenmengsels waar muisjes in rondlopen. Daar houden uilen van.’

De werkgroep in Flevoland bestaat al 29 jaar en is geïnitieerd door de nog steeds zeer actieve Allan Liosi. Hij is de enige in de werkgroep met een ringvergunning. Hij moet dus altijd aanwezig zijn als een uil geringd wordt. Peter is nu zes jaar vrijwilliger: ‘Ik ben graag bezig in de natuur en dit kwam op mijn pad. Het is heel bijzonder en mooi om te doen. Je komt in de nestkasten soms de meest rare dingen tegen. Nesten van bijen, maar ook eieren van nijlganzen.’

Nachtdieren

De kans dat je zelf ooit een kerkuil in het wild ziet, is erg klein. Peter heeft er nog nooit één ‘toevallig’ gezien. ‘Het zijn echte nachtdieren. Ze zitten bijvoorbeeld in holtes van boerenerven of in onze kasten en komen daar alleen uit als het compleet donker is. Daarom kunnen wij overdag goed de kasten controleren. De uilen slapen dan, zodat we ze heel voorzichtig kunnen benaderen. Zo gaan we door tot in oktober, als alle jonge uilen het nest hebben verlaten en alles is uitgevlogen.’

Meer informatie op kerkuilenwerkgroep-flevoland.nl

Genomineerd door Sabeth Sandmann: ‘De vrijwilligers van de werkgroep zijn in de zomer vele uren belangeloos aan het werk om de kerkuil te beschermen. Ze rijden vele kilometers door zuidelijk Flevoland om de nestkasten te controleren en nauwkeurig te documenteren hoeveel broedende kerkuilen elk jaar ervoor zorgen dat Flevoland niet onder een enorme muizenplaag hoeft te bezwijken.’

Growing Green Spelddrager sinds 25-03-2017